Route 66
Blijf op de hoogte en volg Freerk
30 Augustus 2014 | Verenigde Staten, Tucumcari
Vrijdag 29-8
Wat een fantastische dag, elf en een half uur onderweg geweest. Dwars door Texas gereden en nu in Tucumcari in New Mexico.
Vanmorgen zijn we begonnen met het bezoeken van de eerste ghost town. Een kompleet dorp waar geen mens meer woont en alles staat weg te rotten en te roesten. Door het aanleggen van de Interstate werd steeds minder gebruik gemaakt van de originele Route 66. De bedrijfjes langs de weg zagen hun inkomsten tot praktisch nul teruglopen en moesten noodgedwongen elders hun geluk gaan zoeken. Ze lieten werkelijk alles achter. Er zijn huizen waar de kleren nog in de kast hangen, overal nog speelgoed van kinderen ligt en de auto's tussen het hoge gras staan weg te roesten. Veel benzinestations, winkels en motels zijn abrupt gesloten. Niets is opgeruimd en het is een grote rotzooi. Niemand zal het ook op gaan ruimen dus het zal jaren duren voor alles is vergaan.
Af en toe kom je door een plaats waar nog wel leven in de brouwerij is maar waar ook veel panden zijn dichtgetimmerd.
We hebben geluncht in The BIG Texas steak house. Onvoorstelbaar zulke lappen vlees je daar kunt bestellen. Van 250 gram tot 2 kilo. Ben je in staat binnen een uur een biefstuk van 2 kg op te eten inclusief friet en sla dan hoef je niets te betalen. Lukt dit niet dan mag je 72 dollar aftikken. Toen wij er lunchten waren er 2 kerels die het deden. Ze zitten op een verhoging en een digitale klok houdt de tijd bij. Alhoewel ik het eind resultaat i.v.m. de tijd niet heb meegemaakt bleek al snel duidelijk dat een van de kerels het niet zou redden. Die kreeg dus pijn aan zijn portemonnee en ongetwijfeld ook z'n maag. In die andere man had ik meer vertrouwen. Hij was ontzettend dik en at de 2 kg vlees als een hamburger. Zelf heb ik een lunchportie spare ribs genomen waar ik de helft nog van heb weggegeven.
Met een volle buik weer op de motor door een onmetelijke prairie over kaarsrechte wegen van honderden km's gereden. Rond 17.00 uur waren we bij de staatsgrens van Texas en New Mexico wat ook het zogenaamde Midpoint van Route 66 is. We werden daar ontvangen met koffie en gebak. Alhoewel de indruk werd gewekt dat het gratis was en ik de eigenaar niet wilde teleurstellen, heb ik een punt gebak en een bak koffie genomen. Toen we weggingen moest er per persoon nog even 6,50 dollar worden afgetikt. Ik kom er dus nooit meer!!
We kwamen onderweg ook langs de Cadillac Ranch. Een plek in de prairie waar een of andere gek 10 Cadillacs met de neus naar beneden heeft ingegraven. De auto's zijn volgespoten met graffiti.
Overal slingeren spuitbussen. Ik vond nog een redelijk volle spuitbus met witte verf en heb op 3 auto's mijn naam gespoten.
Inmiddels zal het wel weer overgespoten zijn maar ik heb er foto's van. Overigens lukt het niet om foto's bij mijn verslagen te doen. Ik heb het geprobeerd maar iets gaat er fout. Dus wachten tot ik terug ben. Veel bezienswaardigheden waar ik over schrijf zijn ook terug te vinden op internet.
Morgen via Sante Fe naar Albuquergue, nog 30 km meer dan vandaag. Hopelijk wordt het net zulk mooi weer als vandaag, rond de 30 graden.
Wat een fantastische dag, elf en een half uur onderweg geweest. Dwars door Texas gereden en nu in Tucumcari in New Mexico.
Vanmorgen zijn we begonnen met het bezoeken van de eerste ghost town. Een kompleet dorp waar geen mens meer woont en alles staat weg te rotten en te roesten. Door het aanleggen van de Interstate werd steeds minder gebruik gemaakt van de originele Route 66. De bedrijfjes langs de weg zagen hun inkomsten tot praktisch nul teruglopen en moesten noodgedwongen elders hun geluk gaan zoeken. Ze lieten werkelijk alles achter. Er zijn huizen waar de kleren nog in de kast hangen, overal nog speelgoed van kinderen ligt en de auto's tussen het hoge gras staan weg te roesten. Veel benzinestations, winkels en motels zijn abrupt gesloten. Niets is opgeruimd en het is een grote rotzooi. Niemand zal het ook op gaan ruimen dus het zal jaren duren voor alles is vergaan.
Af en toe kom je door een plaats waar nog wel leven in de brouwerij is maar waar ook veel panden zijn dichtgetimmerd.
We hebben geluncht in The BIG Texas steak house. Onvoorstelbaar zulke lappen vlees je daar kunt bestellen. Van 250 gram tot 2 kilo. Ben je in staat binnen een uur een biefstuk van 2 kg op te eten inclusief friet en sla dan hoef je niets te betalen. Lukt dit niet dan mag je 72 dollar aftikken. Toen wij er lunchten waren er 2 kerels die het deden. Ze zitten op een verhoging en een digitale klok houdt de tijd bij. Alhoewel ik het eind resultaat i.v.m. de tijd niet heb meegemaakt bleek al snel duidelijk dat een van de kerels het niet zou redden. Die kreeg dus pijn aan zijn portemonnee en ongetwijfeld ook z'n maag. In die andere man had ik meer vertrouwen. Hij was ontzettend dik en at de 2 kg vlees als een hamburger. Zelf heb ik een lunchportie spare ribs genomen waar ik de helft nog van heb weggegeven.
Met een volle buik weer op de motor door een onmetelijke prairie over kaarsrechte wegen van honderden km's gereden. Rond 17.00 uur waren we bij de staatsgrens van Texas en New Mexico wat ook het zogenaamde Midpoint van Route 66 is. We werden daar ontvangen met koffie en gebak. Alhoewel de indruk werd gewekt dat het gratis was en ik de eigenaar niet wilde teleurstellen, heb ik een punt gebak en een bak koffie genomen. Toen we weggingen moest er per persoon nog even 6,50 dollar worden afgetikt. Ik kom er dus nooit meer!!
We kwamen onderweg ook langs de Cadillac Ranch. Een plek in de prairie waar een of andere gek 10 Cadillacs met de neus naar beneden heeft ingegraven. De auto's zijn volgespoten met graffiti.
Overal slingeren spuitbussen. Ik vond nog een redelijk volle spuitbus met witte verf en heb op 3 auto's mijn naam gespoten.
Inmiddels zal het wel weer overgespoten zijn maar ik heb er foto's van. Overigens lukt het niet om foto's bij mijn verslagen te doen. Ik heb het geprobeerd maar iets gaat er fout. Dus wachten tot ik terug ben. Veel bezienswaardigheden waar ik over schrijf zijn ook terug te vinden op internet.
Morgen via Sante Fe naar Albuquergue, nog 30 km meer dan vandaag. Hopelijk wordt het net zulk mooi weer als vandaag, rond de 30 graden.
-
30 Augustus 2014 - 09:51
Marianne&Rob:
Er zit ergens een schrijver in je verborgen. Weer een leuk en helder verslag. Ga zo door....succes op de volgende route enne .. geen meiskes op de motor hé onderweg naar Albuquergue ... groetjes .... -
30 Augustus 2014 - 11:25
Kees En Tijna:
Hallo Freerk,
Zo te zien gaat alles goed. Nog geen Malheur meegemaakt? Toen wij er destijds waren (met een camper) waren grote stukken weg in een deplorabele staat. Is dat nog zo? Vooral op de motor lijkt me dat link. Hopelijk blijft alles goed gaan en beleef je er veel plezier aan. Tot ziens
Kees en Tijna -
30 Augustus 2014 - 11:57
Martin:
Zojuist van Adrienne jouw weblog adres gekregen. Verdomd goed idee die site. Goed geschreven verhalen, so far !
Wij zijn dinsdag 26/8 uit Seattle teruggekomen. Jetlag. Nu weer een beetje mens.
Wij hebben onze verslagen per e-mail verzonden , daar waren dan plaatjes bij.( iPhone en iPad) jouw idee is leuker/praktischer.
Marianne en ik hopen dat de rest van de reis net zo leuk/opwindend is als tot nu toe,
Maak geen ongelukken !
Martin en Marianne -
30 Augustus 2014 - 12:13
Annemarie Hamster:
Geweldig Freerk, dat je geniet van deze reis!!!
Erg leuk om je verslagen te lezen!!!
Blijf gezond en tot gauw. -
30 Augustus 2014 - 20:36
Nelleke Pols:
Je hebt er al heel wat kilometertjes opzitten tot nu toe. Als je jou verslagen leest snap je weer de zegswijze: het land van de onbegrensde mogelijkheden. Het gaat van onbegrensde steaks tot de meest onwaarschijnlijke dingen die je onderweg ziet. Al heb je al heel wat gezien in je leven, vaak zul je op deze reis nog van de ene verbazing in de andere vallen. Fijn dat het reizen tot nu toe probleemloos verloopt en dat wens ik je ook toe voor de rest van de tocht. Groeten ook van Gerard.
Nelleke en Gerard
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
