Route 66
Blijf op de hoogte en volg Freerk
02 September 2014 | Verenigde Staten, Holbrook
Zondag 31-8
Om 8.00 uur vertrokken naar Holbrook Arizona. Na een uur rijden kwamen we bij de eerste indianen nederzetting. Een aantal schots en scheef staande slecht onderhouden huisjes en mobil homes met een hoop rotzooi er omheen. Hier wonen de afstammelingen van de Navajo en Hopi indianen. In de restaurants, winkels en bij de benzine stations zie je nagenoeg alleen maar indianen. Ze zijn hier gebleven en beschouwen het gebied in New Mexico en Arizona als hun territorium. Het landschap lijkt erg op dat van gisteren alleen zijn de bergen en rotsen zandkleurig. Vandaag hebben we veel over de highway gereden, de interstate 40. Jammer genoeg heeft men bij de aanleg van de interstate 40 deze op een aantal trajecten over de " Historic Route 66" aangelegd. Nu mag dit niet meer omdat de Route 66 inmiddels een belangrijke toeristische trekpleister is geworden.Daar waar de Route 66 parallel loopt aan de Interstate, ligt aan de andere kant van de weg de Transcontinentale spoorweg. Vaak loopt de Route 66 tussen de interstate en de treinbaan. De treinen zijn soms enkele kilometers lang en worden getrokken door meestal 4 of 6 gigantische diesel locomotieven.
Aan beide zijden van de weg is een hekwerk van 5 rijen prikkeldraad aangelegd om het vee tegen te houden. Het draad is bevestigd aan stalen paaltje die 3 m. uit elkaar staan.
(En snelle rekenmethode leert dat voor Route 66, 40 miljoen meter prikkeldraad is gebruikt en ca. 3 miljoen paaltjes).
Onderweg zijn we gestopt bij een heuvel waarop een betonnen pijl van 5 x 2 meter was gestort. Naast deze pijl stond een stellage die de pijl 's-nachts verlichtte. In de jaren 20 konden de postvliegtuigen, bij gebrek aan radar en navigatiesystemen, via deze pijlen, die om de 100 mijl waren geplaatst, hun vliegroute vinden.
In Holbrook slaap ik in een (stenen) wigwam tent, leuk om ook eens mee te maken. Holbrook zelf stelt niet veel voor. Een kleine plaats midden in de prairie met een Mainstreet en enkele zijstraten en een spoorlijn die vlak achter mijn wigwam tent loopt en waar de treinen de hele nacht doordenderen met de nodige keiharde hoornsignalen.
Om 8.00 uur vertrokken naar Holbrook Arizona. Na een uur rijden kwamen we bij de eerste indianen nederzetting. Een aantal schots en scheef staande slecht onderhouden huisjes en mobil homes met een hoop rotzooi er omheen. Hier wonen de afstammelingen van de Navajo en Hopi indianen. In de restaurants, winkels en bij de benzine stations zie je nagenoeg alleen maar indianen. Ze zijn hier gebleven en beschouwen het gebied in New Mexico en Arizona als hun territorium. Het landschap lijkt erg op dat van gisteren alleen zijn de bergen en rotsen zandkleurig. Vandaag hebben we veel over de highway gereden, de interstate 40. Jammer genoeg heeft men bij de aanleg van de interstate 40 deze op een aantal trajecten over de " Historic Route 66" aangelegd. Nu mag dit niet meer omdat de Route 66 inmiddels een belangrijke toeristische trekpleister is geworden.Daar waar de Route 66 parallel loopt aan de Interstate, ligt aan de andere kant van de weg de Transcontinentale spoorweg. Vaak loopt de Route 66 tussen de interstate en de treinbaan. De treinen zijn soms enkele kilometers lang en worden getrokken door meestal 4 of 6 gigantische diesel locomotieven.
Aan beide zijden van de weg is een hekwerk van 5 rijen prikkeldraad aangelegd om het vee tegen te houden. Het draad is bevestigd aan stalen paaltje die 3 m. uit elkaar staan.
(En snelle rekenmethode leert dat voor Route 66, 40 miljoen meter prikkeldraad is gebruikt en ca. 3 miljoen paaltjes).
Onderweg zijn we gestopt bij een heuvel waarop een betonnen pijl van 5 x 2 meter was gestort. Naast deze pijl stond een stellage die de pijl 's-nachts verlichtte. In de jaren 20 konden de postvliegtuigen, bij gebrek aan radar en navigatiesystemen, via deze pijlen, die om de 100 mijl waren geplaatst, hun vliegroute vinden.
In Holbrook slaap ik in een (stenen) wigwam tent, leuk om ook eens mee te maken. Holbrook zelf stelt niet veel voor. Een kleine plaats midden in de prairie met een Mainstreet en enkele zijstraten en een spoorlijn die vlak achter mijn wigwam tent loopt en waar de treinen de hele nacht doordenderen met de nodige keiharde hoornsignalen.
-
02 September 2014 - 09:12
Marianne&Rob:
leuk.... Freerk in een wigwam....misschien droomde je hier ook ooit van... groetjes, M&R -
02 September 2014 - 11:01
Marianne En H Enk:
Lijkt me wel raar. Een stenen wigwam. Is dat vanwege het toerisme ? Wat ik me afvraag is of het nou druk is op zo'n Route66. Zijn het allemaal motoren?
Liefs Marianne -
03 September 2014 - 15:19
Marianne V Baaren:
Je had toch wel je oordopjes bij je???
Leuk om je verhalen te lezen Freerk. Zijn straks naturlijk ook benieuwd naar je foto's
(zie trouwens dat ik de 3e Marianne ben die reageert!)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
